De Marcos bewijst al tientallen jaren dat sportwagens niet verfijnd en luxueus hoeven te zijn om te schitteren.
Marcos ontstond in 1959 uit de ontmoeting tussen Jem MARsh en Frank COStin en is het resultaat van de goede verstandhouding tussen twee ingenieurs met een passie voor auto's, die met een origineel ontwerp aan wedstrijdauto's wilden deelnemen. Costin haalde zijn inspiratie uit de aeronautica en ontwikkelde een chassis... uit hout! Hoe verrassend het ook lijkt, het gebruik van multiplex in combinatie met lichtgewicht en bijzonder aerodynamische glasvezelcarrosserieën was volgens hem de oplossing om een auto met hoge prestaties te bouwen ondanks een kleine 4-cilinder Ford-motor met een cilinderinhoud van 1 of 1,5 liter.
Innovatie en succes
Deze keer beschikte Marcos eindelijk over een wagen met succesvolle lijnen en een sterk commercieel potentieel. Deze extreem lage coupé, aangedreven door de Volvo B18 motor, had vaste stoelen en verstelbare pedalen. Later kwam er uit kostenoverwegingen een Ford-motor onder de motorkap. Twee jaar na de lancering van de GT maakte Marcos opnieuw naam met de Marcos Mini, een verbazingwekkende kleine coupé gebaseerd op... de Mini! Hoewel hij er nogal lelijk uitzag, bleek hij dankzij zijn lichte gewicht een geweldige performer te zijn, ondanks zijn strikt originele motor. In 1966 was het de enige Britse auto die de 24 uur van Le Mans haalde! In 1969 verruilde de GT zijn houten chassis voor een metalen buizenstructuur. Hij werd uitgerust met V4- en V6-motoren van Ford en een 3-liter 6-cilinderblok van Volvo. Naast de GT lanceerde Marcos de Mantis, een zeer originele 2+2 coupé aangedreven door Triumph TR6 motoren.
Eerste zorgen
In 1971 ging Marcos failliet en werd het merk opgekocht door een industriële groep. Jem Marsh kocht de rechten op het merk echter terug in 1976 en hervatte de productie uiteindelijk in 1981. Drie jaar later werd de Mantula, een evolutie van de GT, gelanceerd met een Rover V8. Vanaf het begin verkocht Marcos succesvolle doe-het-zelf kits. Na de Martina, een vereenvoudigde versie van de Mantula, begon het bedrijf in 1993 met de assemblage van zijn eigen voertuigen. Op dat moment werd de Mantara gelanceerd en keerde Marcos terug naar de GT-competitie met de LM 400, 500 en 600. In 1997 werden de Mantis cabriolet en de Mantaray gelanceerd. De financiën van het bedrijf bleven echter verslechteren en in 2000 ging het bedrijf opnieuw failliet.
Goede intenties...
Ontmoedigd en berooid verkocht Jem Marsh Marcos aan Tony Stelliga, een Amerikaanse investeerder. De TS250 Marcasite en TS500 werden op de markt gebracht, zonder veel succes. Maar dankzij een injectie van nieuw geld werd in 2004 een nieuw model gepresenteerd: de TSOGT. Dit is de eerste echte nieuwe auto in lange tijd en hij maakt gebruik van een 5,7-liter V8-motor van General Motors met een vermogen van meer dan 400 pk. De TSOGT kan in 4 seconden van 0 naar 100 km/u versnellen en is daarmee erg snel. Helaas werden er slechts 5 of 6 exemplaren gebouwd tot 2007, het jaar dat het definitieve einde van Marcos betekende. Net toen men dacht dat het merk definitief ten grave was gedragen, werden de rechten gekocht door Tony Brown, die van plan was het merk opnieuw te lanceren in het Verenigd Koninkrijk. In 2013 werd een prototype met middenmotor voorgesteld, de Spirit 220, die zelfs de goedkeuring van Jem Marsh kreeg. Hoewel hij op verschillende shows en evenementen werd getoond, werd hij nooit in serie geproduceerd.
