De Kaiser Darrin was in veel opzichten origineel en innovatief en had een succesvolle carrière kunnen hebben op de roadstermarkt in het begin van de jaren 1950. Helaas besliste het lot er anders over.
Zoals zo vaak het geval is, ligt de oorsprong van de Kaiser-Darrin in ego... het ego van Henry Kaiser, een Amerikaanse industrieel die fortuin maakte tijdens de Tweede Wereldoorlog, was bijzonder sterk. Na de oorlog lanceerde hij zijn eigen automerk, dat niet het succes boekte dat hij had gehoopt. Aan het einde van de jaren 1940 ontmoette hij Howard (bijgenaamd 'Dutch') Darrin, een ontwerper in zijn eigen recht, die de Henry J. ontwierp, een middenklasse sedan. Hij dacht echter al snel aan het ontwerp van een roadster die het merk op de kaart kon zetten. Kaiser was niet enthousiast over het project, maar volgens de legende wist zijn vrouw hem uiteindelijk te overtuigen.
Glasvezel
De Kaiser Darrin was nogal ambitieus: het was de eerste Amerikaanse auto met een carrosserie van glasvezel waarvan het eerste prototype in 1952 werd geproduceerd, net voor de Chevrolet Corvette. Deze innovatieve technologie had in die tijd het voordeel dat ze goedkoop was en dat ze de tekorten aan aluminium en staal kon vermijden. Het ontwerp van de Kaiser Darrin 161 is uniek. Met zijn kleine radiatorrooster is deze auto met zijn vele rondingen bijzonder vloeiend. Wat hem onderscheidt is de vrijwel afwezigheid van chroom en de op rails gemonteerde deuren die in de voorspatborden schuiven! Deze koketterie betekent dat hij geen ramen in de deuren heeft, waardoor hij alleen kan worden gebruikt in landen waar het klimaat het hele jaar door mild is. Een ander bijzonder kenmerk is de softtop met drie standen, die de auto een vleugje elegantie geeft.
Middelmatige prestaties
Volgens de normen van die tijd is de voorruit afgerond, in Cinemascope-formaat. Het bijzonder elegante interieur is volledig bekleed met gewatteerd vinyl en de uitrusting is vrij compleet voor de vroege jaren 50, met een verwarming, volledig instrumentenpaneel en een op de vloer gemonteerde versnellingspook. De motor was een 6-cilinder 2,6-liter Willys met een 3-versnellingsbak. Met een vermogen van 90 pk haalde de Kaiser Darrin een topsnelheid van 155 km/u. Remmen deed de bolide aan de hand van 4 trommels. De auto werd uiteindelijk in 1954 aan het publiek gepresenteerd. Hij was duurder dan een zekere Chevrolet Corvette die net op de markt was gekomen en minder krachtig dan zijn Europese rivalen, de Triumph TR2 en de Mercedes 190 SL. Als gevolg daarvan verkocht hij erg slecht en besloot Henry Kaiser hem in augustus 1954 van de markt te halen, slechts zeven maanden na zijn commerciële debuut. Darrin kocht 50 onafgewerkte auto's terug die tijdens een storm waren beschadigd. Hij moderniseerde ze vervolgens (compressorversies, andere carburateurs, enz.) om ze zelf te verkopen. Zes auto's werden zelfs uitgerust met een 304 pk Cadillac V8. Overtuigd door "zijn" auto, kwam de ontwerper met een vierdeurs versie die hij voorstelde aan de Studebaker-Packard Corporation. Het project is nooit uitgevoerd.
Ondersteunde prijzen
Van de 435 Kaiser Darrins die zijn gebouwd, zijn er vermoedelijk nog maar 280 over. Als symbool van het Amerika van de vroege jaren 50, waar elke excentriciteit was toegestaan, is het een zeldzaamheid die wordt gewaardeerd door veeleisende verzamelaars. Afgezien van het mechaniek, dat afkomstig is van de massaproductie, is de rest van de onderdelen uniek en daarom onmogelijk te vinden. De prijs voor een mooi exemplaar ligt rond de €120.000 tot €160.000.
