Alfa Romeo Spider, belichaming van la dolce vita.

Van 1966 tot 1993 belichaamde de Alfa Romeo Spider het beeld van de perfecte Italiaanse roadster. Eenvoudig en prettig om mee te rijden, het is een van de meest innemende massa geproduceerde auto's van zijn generatie.

In het begin van de jaren zestig was de Alfa Romeo Giulia sedan een groot commercieel succes. Zijn 4-cilinder motor met dubbele nokkenas bleek een krachtige motor te zijn en een uitstekende basis voor de preparatie van sportwagens. De directie van de fabrikant voelde de aantrek en vertrouwde de ontwikkeling van een cabriolet op deze enigszins verkorte basis toe aan Pininfarina. In 1964, toen de auto klaar was om op de markt te worden gebracht, organiseerde Alfa Romeo een wedstrijd om een naam voor het nieuwe model te vinden. Uiteindelijk koos de fabrikant voor de naam "Duetto". In 1966 werd de Spider 1600 Duetto gepresenteerd, met een kenmerkende cuttlebone-vormige achterkant. Een 1300 versie werd later op de markt gebracht, evenals de krachtigere 1750 Veloce variant. Al snel verloor de auto zijn naam "Duetto" als gevolg van een juridische strijd met een Italiaanse firma die een chocoladesnack met dezelfde naam produceerde.

Begin van een saga

In 1969 presenteerde Alfa Romeo de tweede serie van de spider, die de bijnaam "Coda Tronca" kreeg vanwege zijn coupé-achterkant, en die in contrast stond met het eerste "Coda Longa"-model. De koplampvizieren verdwenen en de bumpers waren nu gemaakt van dunne roestvrijstalen bladen. De motoren bleven behouden, maar een 2,0 liter motor verving de 1750 vanaf 1971. In 1977 verdween de 1300 voorgoed uit de catalogus en werd brandstofinjectie geïntroduceerd op de modellen bestemd voor de Amerikaanse markt. De derde generatie werd gelanceerd in 1983. In de geschiedenis van de Spider kwam dit model het meest in opspraak door zijn schuimplastic "spoiler" op de koffer en door zijn grote bumpers. Deze versie, door de alfisten de "Aerodynamica" genoemd, was verkrijgbaar met 1.6 en 2.0 motoren. Voor de 4e generatie verliet de productie de Pininfarina-gebouwen en verhuisde naar Alfa's nieuwe fabriek in San Giorgio Carnavese. De laatste Spider, dat geproduceerd werd tot 1992, was niet langer zwaar van stijl, maar vond de zuiverheid van zijn oorsprong terug.

« Vintage » sensatie.

Met een Alfa Spider (van welke generatie dan ook) zet je een stap terug in de tijd. De auto is niet erg stijf en zijn gedrag is erg gedateerd, waardoor hij meer geschikt is voor een rustige rit met de elleboog op de deurkozijn. Zo komt de Spider het best tot zijn recht, gesust door het magische geluid van de Alfa-motor. Lijdend aan corrosie (met uitzondering van de laatste serie), kreeg het helaas ook niet de beste kunststofelementen bij zijn assemblage en deze verouderen zeer slecht. Door schaarste van bepaalden onderdelen, wordt het algemeen aangeraden om een auto in goede staat te kopen. Wat het budget betreft, beginnen we bij 10-12.000 euro voor een 3e generatie model en gaan we tot meer dan 40.000 euro voor een "Coda Longa" in perfecte staat.

Over de auteur:

Lees verder