De Citroën DS, die regelmatig als een van de belangrijkste modellen in de autogeschiedenis wordt genoemd, laat al sinds 1955 hoofden tollen en dat is nog lang niet voorbij!
Op 6 oktober 1955 was het een drukte van jewelste op het Parijse autosalon. Citroën stelde zijn nieuwe berline, de DS, voor. Op de stand van het merk werd het paradepaardje met trots tentoongesteld op een draaiend podium, omringd door beschermende barrières. Hij verving de Traction en wekte verbazing omdat zijn lijnen op geen enkele andere auto leken. Ontworpen door de Frans-Italiaanse beeldhouwer Flaminio Bertoni en de ingenieurs André Lefebvre en Paul Magès, luidde hij voor Citroën een nieuw tijdperk van vooruitgang en ultiem comfort in. Men kan stellen dat de fabrikant met de chevrons veel plezier heeft beleefd aan het breken van de gevestigde codes vertaald in een hydraulische ophanging, stuurbekrachtiging, een rempedaal in de vorm van een rubberen paddestoel, een halfautomatische versnellingsbak aan het stuur, schijfremmen vooraan, zetels zo zacht als mashmallows en een passagiersruimte die een space shuttle waardig is. Alleen de motor stelt teleur, want die is afgeleid van de Traction, en door zijn rusticiteit valt hij enigszins op in het geheel. Toch tekenden 12.000 liefhebbers op de eerste dag een bestelformulier!
Lange carrière
Na een gecompliceerde start als gevolg van een gebrek aan kennis van het Citroën-netwerk en een paar kinderziekten, werd de DS een groot succes en werd zijn moderniteit geleidelijk aanvaard. Hij was al snel verkrijgbaar in een meer gestripte versie, de ID, en ook als stationwagen en zelfs als cabriolet. Als symbool van de "Dertig Glorieuze Jaren" werd de wagen zelfs geadopteerd door generaal de Gaulle, wiens favoriete model het was. In de loop der jaren is de DS geëvolueerd. Mechanisch gezien eerst, met een vergroting van de motorinhoud tot 2,3 liter en een versnellingsbak die een 5e versnelling kreeg. Helaas werd de auto nooit uitgerust met motoren groter dan 4 cilinders, hoewel alternatieven (V8 in het bijzonder) een tijdlang werden overwogen. In 1967 introduceerde de DS een vernieuwde voorkant, met dubbele koplampen onder glas. Een vernuft staaltje techniek als men weet dat ze mee in de richting van de wielen draaiden, wat uiteraard een pluspunt is voor de zichtbaarheid 's nachts. Tot 1975, toen hij werd vervangen door de CX, werden van de DS 1.455.746 exemplaren verkocht, waarvan het merendeel in Frankrijk werd vervaardigd. In 2010 werd de naam DS nieuw leven ingeblazen om een nieuwe reeks resoluut "designer" voertuigen in het leven te roepen.
Complex
Rijden met een DS is niet zo eenvoudig als het lijkt, want de auto heeft een rijke geschiedenis en er zijn veel verschillende versies: het is dus absoluut noodzakelijk de wagen goed te kennen, en te begrijpen, alvorens een aankoop te overwegen, want de verschillen in waarde zijn enorm groot. De echte DS'en zijn het meest gewild, met een bijzondere belangstelling voor de eerste modellen en de laatste die met elektronische injectie zijn uitgerust. De meer uitgeklede ID's zijn iets goedkoper, maar duurder dan de "economy" versies, de D Special en D Super 5. De stationwagons zijn bijzonder gewild in Nederland en de cabriolets, als ze origineel zijn, zijn bijna onaantastbaar, net als de DS die door de carrosseriebouwer Chapron is aangepast. Het grootste probleem met de DS is corrosie: deze auto roest overal, behalve op de plastic onderdelen! De wagen is tevens technisch vrij complex en duldt niets dat niet perfect juist is. Een eenvoudig lek in het hydraulische systeem kan tot een complete stilstand leiden. De Franse auto is niet goedkoop en is eerder weggelegd voor de goed geïnformeerde verzamelaar. Voor een mooie auto waarmee gereden kan worden, voorzie je minstens 15.000-20.000 €. Goed gerestaureerde auto's kunnen gemakkelijk 50.000 tot 60.000 euro bereiken, aangezien een dergelijk project extreem duur is. Wat cabriolets betreft, verwacht niets onder de €100.000. De "godin" van de weg laat je betalen voor haar uniciteit...
