Siata, een gespecialiseerde Fiat tuner, produceerde enkele prachtige auto's in de jaren '50 en '60, met aandrijflijnen die geleverd werden aan de Turijnse fabrikant.
Als we het tegenwoordig over high-performance Fiat-auto's hebben, valt de naam Abarth als vanzelfsprekend. De Italiaanse tuner was echter niet de eerste die interesse toonde in de producten van de fabrikant uit Turijn. Giorgio Ambrosini begon al in 1926 met de ontwikkeling van speciale onderdelen met zijn bedrijf "Società Italiana Applicazioni Tecniche Auto-Aviatorie" (Italiaanse maatschappij voor auto- en luchtvaarttechnische toepassingen), bekend onder de naam Siata. Zijn producten, ontworpen om het vermogen van de Fiat 522, Fiat 524, Fiat 514 en Fiat 508 Balilla motoren te verhogen, waren een groot succes. Overigens, aan het begin van de Tweede Wereldoorlog ontwikkelde Siata, nu geleid door Renato Ambrosini, Giorgio's zoon, een kleine motor die op elke fiets kon worden gemonteerd. Deze kleine 4-taktmotor werd de 'Cucciolo' genoemd en was zo'n onmiddellijk succes dat het bedrijf al snel niet meer in staat was om de productie ervan te voorzien. Siata wendde zich bijgevolg tot Ducati, dat een fabriek voor elektromagnetische onderdelen had, om het te produceren. De legende gaat dat de Cucciolo Ducati ertoe aanzette om zich op tweewielers te richten!
Van preparateur tot fabrikant
Aan het einde van de oorlog ging Siata door met het ontwikkelen van onderdelen voor Fiat en begon tegelijkertijd met het bouwen van complete auto's met Turijnse aandrijflijnen, haar specialiteit. Het bedrijf, dat nu bekend stond als Societa Italiana Auto Trasfarmazioni Accessori, produceerde van 1948 tot 1952 een cabriolet met Fiat Topolino aandrijflijn, de Amica, en in 1950 en 1958 de Daina op basis van de Fiat 1400. In die tijd wilde Fiat een luxueuze sportwagen produceren. Het was de beroemde ingenieur Dante Giacosa, de vader van de 500, die een 2-liter V8 ontwikkelde die bestond uit twee samengevoegde viercilindermotoren. Hoewel het vermogen met iets meer dan honderd pk niet verbluffend was, was de auto die erin lag geïnspireerd op de meest prestigieuze modellen van die tijd en werd hij aangeboden zonder carrosserie, waarbij het aan de klant werd overgelaten om het chassis aan te laten kleden. Fiat toonde zijn vertrouwen in Siata en vertrouwde het bedrijf de ontwikkeling toe van het buizenchassis van wat de 8V zou worden.
Siata krijgt vleugels
Dit prestigieuze contract bracht Ambrosini op ideeën en hij vroeg Fiat toestemming om enkele chassis en motoreenheden te kopen. Het resultaat was de Siata 208 in 1952, een auto die minder dan 1.000 kg woog en waarvan de V8-motor in sommige versies werd opgevoerd tot 140 pk. Hoewel de 208 voor het eerst als coupé werd gepresenteerd, was het het 208S-model met een aluminium carrosserie gemaakt door Motto dat de interesse trok van een klantenkring bestaande uit liefhebbers van uitzonderlijke auto's. Net als de Fiat 8V kon de Siata 208 gekocht worden als een compleet chassis om te worden aangekleed. Helaas was de Fiat 8V een commerciële mislukking en werd het model stopgezet, wat leidde tot het einde van de Siata 208, waarvan er slechts 51 werden geproduceerd.
Magere jaren
Vervolgens produceerde Siata modellen op basis van veel gewonere Fiat-modellen (Fiat 850, 1500 en 1600 en 1500 TS). Deze elegante auto's, met hun 4-cilindermotoren, waren echter voorbehouden aan de happy few door de zeer hoge kostprijs van de speciale carrosserie. Halverwege de jaren 60 stelde de Franse importeur van het merk, André Chardonnet, voor dat Ambrosini een roadster zou ontwikkelen met een retro-uitstraling voor een jonge, trendy klantenkring. Het resultaat was de Siata Spring, een voertuig met een opklapbare voorruit en deuren met inkepingen, gebaseerd op de Fiat 850. De Spring, die bedoeld was om relatief betaalbaar te zijn, spaarde geen enkele stilistische gimmick van wisselend succes uit, waardoor het een echte karikatuur werd. Het probleem was dat de productie geen gelijke tred hield. Tussen 1967 en 1970 werden slechts 3.500 auto's geproduceerd, nooit meer dan 13 voertuigen per dag.
Heropstart?
Siata ging uiteindelijk failliet in 1970, maar de rechten op de Spring werden gekocht door de Italiaanse fabrikant ORSA, gevestigd in Cagliari, Sardinië. Zoals de naam al doet vermoeden, werd de Seat-ORSA 850 ER Spring Special aangedreven door een 850-motor die door Seat werd geproduceerd nadat de productie van het Fiat-blok was stopgezet. Er werden een paar honderd exemplaren geproduceerd tot 1975/1976, voordat dit atypische model voorgoed verdween.
