De Lancia Fulvia coupé, afgeleid van een sedan zonder echte ziel, is een decennium lang een succesverhaal geweest zowel op de baan als in de rallywereld.
In 1963 lanceerde Lancia de derde generatie van de Fulvia Saloon. De sedan had een zeer klassiek ontwerp en koos voor een zeer onconventionele technische oplossing: een 1.091 cc V4 motor die 58 pk leverde. Deze motor was een goede basis voor de ontwikkeling van een sportieve versie. Twee jaar later werd de Fulvia coupé gepresenteerd, een meesterwerk van elegantie en evenwichtig design door Piero Castagnero, Lancia's styling directeur. Castagnero liet zich inspireren door de vormen van de Riva boten en ontwierp een sportieve 2+2 sedan met een licht interieur, gekenmerkt door grote ramen en een voorruit en achterruit die meer overhelden dan die van de sedan versie. De eerste Fulvia Coupé was uitgerust met een 4-cilinder motor van 1216 cm3 met 80 pk, die al snel werd opgewaardeerd tot 1,3 en vervolgens 1,6 liter. De elegantie en klasse die dit model onderscheiden, weerhouden de "Squadra Corse HF Lancia" er niet van in competities en meer in het bijzonder in rally's in de strijd gegooid te worden.
Karaktervol
HF staat voor High Fidelity. Na Gianni Lancia's successen in de competitie in de jaren vijftig, werd het Lancia sportteam in februari 1963 herboren onder impuls van trouwe liefhebbers van het merk uit Turijn, omdat de aanpak van ingenieur Fessia niet gunstig was voor wedstrijden. Cesare Fiorio, coureur en zoon van Sandro, de toenmalige communicatiedirecteur van Lancia, leidde het wedstrijdteam. De jonge Cesare, de sportdirecteur van het team, zou in de loop der jaren aan het hoofd staan van de grote successen van Lancia, Fiat en Abarth in rally's en endurance. Eind jaren tachtig nam hij het F1 Ferrari-team over. Uit de Fulvia Coupé ontstonden de HF-versies voor de racerij: auto's teruggebracht tot de essentie, zonder bumpers, met aluminium deuren en motorkappen en een krachtigere motor. De eerste HF had een 1216 cc motor met 88 pk en een vierversnellingsbak (435 eenheden geproduceerd tussen 1966 en 1967); hij werd opgevolgd door de 1.3 HF met bredere vleugels en 101 pk (882 eenheden geproduceerd tussen 1968 en 1969 met een vijfversnellingsbak op de laatste exemplaren). In 1969 kwam de 1.6 HF met de bijnaam "Fanalone" (of "Fanalona") vanwege zijn grote koplampen: hij bereikte 115 pk (130 met de 1016 variant) en werd geproduceerd in 1258 eenheden, plus 20 gereserveerd voor de racerij. De tweede serie Fulvia coupé 1600 HF, zonder aluminium onderdelen en meestal aangeboden in de "Luxe" versie, werd geproduceerd in 3690 eenheden van 1970 tot 1973. Toen eind 1972 de Fulvia sedan van de markt werd gehaald, was de Fulvia Coupé nog steeds een commercieel succes. Hij bleef in de catalogus staan, maar om de Lancia Beta Coupé niet te benadelen, was de Fulvia alleen leverbaar met de 1300 van 90pk. Hij werd in de rallysport vervangen door de Lancia Stratos en eindigde zijn carrière in 1976 met de lancering van de 1300-versie van de Beta Coupé.
Betaalbaar
De Lancia Fulvia is mooi en aangenaam om mee te rijden en is geen ingewikkelde auto. Hoewel sommige onderdelen worden geherproduceerd, is niet alles als nieuw verkrijgbaar, zoals bijvoorbeeld bij Britse auto's het geval is. De wagen is bovendien gevoelig voor corrosie, zoals alle modellen uit die tijd, en kostelijk om te restaureren als de carrosserie is aangetast. Je kiest bijgevolg beter voor een auto in goede staat, bij voorkeur geïmporteerd uit een Italiaanse streek waar het klimaat zeer droog is. De prijs van de Fulvia varieert sterk, afhankelijk van de gekozen versie. Reken voor een mooie auto van 12.000 tot 50.000 € voor de zeldzaamste HF-versies, en veel meer voor een voertuig dat geprepareerd is voor rally's.
