De Isetta kan je moeilijk verwarren met enig ander model door zijn karakteristieke eivorm. Deze grappige stadsauto onderging nochtans een tumultueus commercieel leven.
In de nasleep van de tweede wereldoorlog is Italië leeggebloed. De geallieerde bombardementen hadden de industrie sterk toegetakeld en het land was schraal gemotoriseerd. In 1947 lanceert Piaggio de Vespa, de providentiële 2-wieler, gevolgd door Lambretta die zich rechtstreeks opdringt als de voornaamste concurrent van het merk met de bij. De industrieel Renzo Rivolta, die fortuin had gemaakt in de koelkastenhandel, trachtte zijn activiteiten te differentiëren. Hij had het idee om een klein, goedkoop voertuig te maken dat de inzittenden bescherming zou bieden tegen weersomstandigheden. In 1950 ontwierp de ingenieur Ermenegildo Preti een driewielig eivormig voertuig. Rivolta nam kennis van zijn werk en huurde hem in om zijn idee te ontwikkelen, maar dan op een 4-wielige basis, een configuratie die stabieler werd geacht. De auto werd gepresenteerd op de autoshow van Turijn in 1953 en kreeg de naam Isetta, als eerbetoon aan "Iso", de naam van Rivolta's bedrijf. Dit karretje met motorfietsmotor is heel eenvoudig en biedt plaats aan 2 volwassenen en een (klein) kind. De enkele deur waaraan de stuurkolom is bevestigd, die kan worden weggeklapt en in twee delen kan worden geplooid, geeft toegang tot de zitbank.
Een geschiedenis van vergunningen
Helaas werd de Isetta geen succes. Renzo Rivolta gaf echter niet op en in 1955 besloot hij licenties voor de productie van zijn kleine auto aan andere fabrikanten aan te bieden. Tegen alle verwachtingen in verkocht hij de Isetta aan Velam in Frankrijk en aan Romi in Brazilië. Maar de verrassing kwam van BMW die eveneens interesse vertoonde. Het was de Duitse fabrikant die deze auto beroemd maakte met 160.000 geproduceerde exemplaren in 8 jaar. De Isetta, het eerste model ter wereld, werd geassembleerd in Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Brazilië, België en Spanje!
Een moeilijke periode
Wanneer BMW de kleine Italiaanse auto beschouwt, verkeert de onderneming in een zeer slechte financiële situatie, verzwakt door de tweede wereldoorlog en ongeschikte modellen die zeer slecht verkopen. Ternauwernood lanceert de firma zich op een markt van kleine voertuigen waarin het helemaal geen kennis heeft, niet zonder er haar handelsmerk aan te hebben toegevoegd, een twee-cilinder motor van 245 cc die opnieuw afkomstig is van een motorfiets van het merk met de propeller. Met deze motor van 12 pk bereikt de Isetta een topsnelheid van 80 km/u. Een iets krachtiger 300 cc blok (13 pk!) werd in 1956 aan het gamma toegevoegd. De auto was een succes, maar de jaren zestig luidden al snel de neergang van de microcars in door de komst van comfortabelere, snellere en toegankelijkere populaire modellen. De Isetta, een leuk voertuig maar vermoeiend in het gebruik, verdween uiteindelijk in 1962. Vandaag is hij uitgegroeid tot een van de meest iconische BMW's die op de verzamelaarsmarkt meer dan 25.000 euro waard is.
