De Rolls-Royce Camargue, destijds de duurste productieauto ter wereld, verdeelde het cliënteel van het Britse merk. Ondanks een lange carrière bleef zijn bestaan zeer beperkt.
Geworteld in traditie, ontbrak het Rolls-Royce merk wanhopig aan moderniteit in het begin van de jaren 1970. Om zich te onderscheiden was het hoognodig om te diversifiëren. De directie van de fabrikant nam het nooit eerder geziene besluit het ontwerp van een nieuw model toe te vertrouwen aan een extern ontwerpbureau. Het nieuwe model, dat in de eerste plaats op de Noord-Amerikaanse markt was gericht, zou een coupé worden (een zeer modieuze carrosseriestijl in die tijd) en moest het duurste voertuig van de gehele autoproductie zijn om de reputatie van het merk te vestigen. Rolls-Royce wendde zich tot Pininfarina om de auto een unieke identiteit te geven. Om een onbekende reden haalde de Italiaanse carrosseriebouwer een oud coupéproject van Mercedes uit de doos. De carrosserie werd licht bewerkt om te passen op het Britse chassis en zorgde ervoor dat de verhoudingen niet alledaags waren. De auto is 5,17 m lang en heeft een grote wielbasis van 3,05 m. De coupé, Camargue genaamd, maakt gebruik van de beroemde "in-house" V8-motor met een cilinderinhoud van 6,75 liter, waarvan het vermogen geheim werd gehouden en werd omschreven als "voldoende". In werkelijkheid ontwikkelt hij tussen 220 en 240 pk, wat niet te veel is voor de 2,3 ton zware motor.
Gedecrimineerd
De Rolls-Royce Camargue was vanaf het begin verre van unaniem, en werd al snel een lelijk eendje genoemd door de meest traditionele klanten van het merk. Hij werd verkocht voor twee keer de prijs van een Silver Shadow Saloon en had moeite om zijn stratosferische prijs te rechtvaardigen, wat verklaart waarom er slechts 150 exemplaren werden gebouwd met de rechtse besturing. Voor de Amerikaanse markt en die van het Midden-Oosten had hij een zeer ingewikkeld airconditioningsysteem, ontworpen om de inzittenden in een cocon van leder en kostbaar hout tegen de hitte te beschermen. Tussen 1975 en 1986 werden 380 auto's volledig met de hand gebouwd met het stuur aan de linkerkant. Merk op dat slechts één Camargue werd verkocht onder de Bentley badge op verzoek van een Bentley fan.
Zich onderscheiden
Ondanks zijn zeldzaamheid is de Camargue geen fortuin waard op de verzamelaarsmarkt, want mooie exemplaren zijn al te vinden voor 60.000 euro. Hou echter rekening met zijn exclusiviteit en een aanzienlijk onderhoudsbudget, want dit beest is complex en grillig zoals elke Rolls-Royce van zijn tijd. Lekken zijn legio en het wordt aangeraden om regelmatig de wagen uit de garage te halen om problemen te voorkomen. Het grote voordeel van een Engelse auto is dat het overgrote deel van de onderdelen geherproduceerd wordt, wat de restauratie vergemakkelijkt. Vanuit een snobistisch en anekdotisch standpunt is de Rolls-Royce Camargue bijzonder interessant. Er een bezitten is de ideale manier om niet onopgemerkt te blijven!
